رای دهنده برای اعتماد به یک نامزد انتخاباتی نیاز به شناخت کافی دارد، این یک حقیقت محض است. تا زمانی که رای دهنده شناخت کافی را پیدا نکند نمیتواند خود را برای رای دهی به نامزد مجاب کند.

با توجه به مدت زمان محدود تبلیغات انتخاباتی، این شناخت به صورت صحیح انجام نمی شود زیرا معمولا نامزدها در مدت تبلیغات، به معرفی خود، برنامه ها و اهداف انتخاباتی خود پرداخته و از بیان صحیح پیشینه خود در گذشته غافل می شوند.

این یک نکته کلیدی ست، برای رای دهنده به همان میزان که احوالات امروز نامزد انتخاباتی اهمیت دارد، پیشینه وی نیز دارای اهمیت است. به عبارتی، مخاطب می خواهد بداند نامزد انتخاباتی پیش از ورود به عرصه تبلیغات انتخاباتی چگونه زندگی میکرده، چه فعالیت هایی انجام میداده و به طور کلی چه شخصیتی داشته.

نامزد انتخاباتی باید پیشینه خود را با یک زندگینامه داستانی بیان کند، یک زندگینامه که جدا از عناوین و رزومه شغلی، به بیان دشواری ها، تلاش ها و توانایی های نامزد در زندگی شخصی پیش از انتخابات می پردازد و رای دهنده را شخصیتی فراتر از یک نامزد انتخاباتی صرف آشنا میسازد.

این اتفاق علاوه بر شناخت بیشتر و بهتر به ایجاد اعتماد میان مخاطب و نامزد نیز ختم خواهد شد.

نکاتی که باید در نوشتن زندگینامه لحاظ شوند :

۱ – هرگز اغراق نکنید. داستان زندگی نامزد باید صادقانه و قابل باور تا در وهله نخست اعتماد مخاطب را جلب کند و در وهله بعد باعث برقراری ارتباط میان مخاطب و نامزد شود.

۲ – لیستی از رخدادهای زندگی تهیه کنید و به شرح هر کدام بپردازید. رخدادهایی مانند تحصیل در دانشگاه، خدمت سربازی، انتخاب شغل و همانند آن.

۳ – رخدادهایی که در شکل گیری شخصیت شما نقش اساسی داشتند را پررنگ کنید و بیشتر به شرح آنها بپردازید.

۴ – زندگینامه نباید صرفا بیان خاطرات باشد، بلکه باید بیانگر اندیشه ها و موضع گیری های نامزد در مقاطع مختلف زندگی باشد.

۵ – بسیار مهم است که در خلال بیان تجربیات، انگیزه نامزد برای شرکت در انتخابات به درستی ذکر شود.

توجه داشته باشید که زندگینامه انتخاباتی نامزد معرفی نامه او در کارزار انتخابات است، پایگاه اجتماعی او را تعریف میکند، مخاطبان بالقوه وی را مشخص خواهد کرد و مهمترین عامل ایجاد اعتماد رای دهنده به نامزد می باشد.